"பாஸ்கில் " வார்த்தையின் விமர்சனம்

மொழியியலின் மிகவும் சுவாரஸ்யமான பகுதிகளில் ஒன்று சொற்பிறப்பியல் - லெக்சிகல் அலகுகளின் தோற்றம் பற்றிய அறிவியல். அவர்களின் பிறப்பு மற்றும் சொற்களஞ்சியத்தின் அறிமுகக் கதைகள் சில நேரங்களில் துப்பறியும் கதைகள் போன்றவை, சில நேரங்களில் நகைச்சுவைகள் போன்றவை …

“அவதூறு” என்ற வார்த்தையின் பொருள்

இந்த லெக்ஸீமுக்கு ஒரு சுவாரஸ்யமான விளக்கம் வி.ஐ. ரஷ்ய மொழியின் அலகுகளின் விளக்கம் குறித்த தனது புகழ்பெற்ற படைப்பில் டால். விஞ்ஞானியின் கூற்றுப்படி, அவதூறு என்பது “பெயரிடப்படாதது” (அதாவது அடிப்படையில் அநாமதேயமானது), “தவறான எழுத்து, வயிற்றுப்போக்கு கலவை”.

இன்னும் நவீன அகராதிகளில், அநாமதேயத்தின் தன்மை ஏற்கனவே மறைந்துவிட்டது, ஆனால் அவதூறான கட்டுரையின் பொருள், அவமதிக்கும் தாக்குதல்களுடன் கூட, மாறாமல் உள்ளது. இருப்பினும், இது ஒரு எழுதப்பட்ட செய்தி மட்டுமல்ல, ஒரு நபர் அல்லது மக்கள் குழுவைப் பற்றியும் அதே போல் ஒரு அரசியல் கட்சி அல்லது சமூக இயக்கம் பற்றியும் அதே தவறான மற்றும் அவமதிக்கும் தகவல்களைக் கொண்ட கேலிச்சித்திர படமாகவும் இருக்கலாம்.

சுவாரஸ்யமாக, 19 ஆம் நூற்றாண்டில் மேற்கத்திய நாடுகளிலும் ரஷ்யாவிலும் "அவதூறு" என்ற வார்த்தை தவறான கண்டனத்தின் சட்டபூர்வமான பொருளைக் கொண்டிருந்தது.

"அவதூறு" என்ற வார்த்தையின் சொற்பிறப்பியல்

டோக்கனின் தோற்றம் குறித்து ஒருமித்த கருத்து இல்லை என்பது பெரும்பாலும் நிகழ்கிறது. "அவதூறு" என்ற வார்த்தையிலும் இதேதான் நடந்தது. இது முழு கதை. இது பாஸ்குவினோ என்ற பெயரிலிருந்து வந்தது என்று நம்பப்படுகிறது. இருப்பினும், ஆராய்ச்சியாளர்கள் தங்கள் பார்வையில் உடன்படவில்லை. அந்த பெயரைக் கொண்ட ஒரு ஷூ தயாரிப்பாளர் 15 ஆம் நூற்றாண்டில் ரோமில் வாழ்ந்ததாகவும், உயர்ந்த நபர்களின் பல்வேறு பாவங்களுக்காக இரக்கமின்றி களங்கம் விளைவிப்பதாகவும் சிலர் நம்புகிறார்கள். மற்றவர்களின் கூற்றுப்படி, பாஸ்க்வினோ ஒரு விடுதிக்காரர் அல்லது முடிதிருத்தும் நபர். மற்றவர்கள், பண்டைய காலங்களில் ரோம் வீதிகளில் ஒன்றில் ஒரு சிற்பத்தின் ஆயுதமில்லாத எச்சம் வைக்கப்பட்டிருந்தது, அது முதலில் சில பிரபலமான நபர்களை சித்தரித்தது. எதிரே ஒரு தெளிவற்ற ஆசிரியர் வாழ்ந்தார் - மேஸ்ட்ரோ பாஸ்க்வினோ, அதன் மாணவர்கள் அவரது வழிகாட்டியுடன் மார்பின் வெளிப்புற ஒற்றுமையைக் கண்டனர், அவரை அதே என்று அழைத்தனர்.

ஒரு பரந்த பீடத்திலும், மிகவும் நெரிசலான இடத்திலும் ஒரு சிற்பம் இருந்தது. கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பிரதிநிதிகள் அல்லது அரசாங்கத்தின் விமர்சனங்கள் சில சமயங்களில் கூர்மையான எபிகிராம்கள், கேலிச்சித்திரங்கள், பெரும்பாலும் வெளிப்படையான வதந்திகள் அல்லது அவதூறுகள், சில சமயங்களில் நிகழ்வுகள், அதில் ஒட்டப்படத் தொடங்கின என்பதற்கு இது பங்களித்தது. எனவே பாஸ்க்வினோவில் ஒட்டப்பட்ட அனைத்தையும் ஒரு அவதூறாகக் கருதலாம். இங்கே ஒரு கதை.

"அவதூறு" என்ற வார்த்தையின் உச்சரிப்பு

இந்த டோக்கன் மறைமுகமாக ரஷ்ய மொழியில் கிடைத்தது - இத்தாலியிலிருந்து போலந்து வழியாக. எனவே, இயற்கையாகவே, இந்த வார்த்தை இந்த மொழியின் மன அழுத்த பண்புகளைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது - எப்போதும் இறுதி எழுத்துக்களில், ஜெர்மன் மொழியில் முக்கியத்துவம் அளிக்கப்படுவது பிந்தையது: பாஸ்குவல் - அவதூறு. மன அழுத்தம் சில நேரங்களில் வேண்டுமென்றே ஒரு வார்த்தையின் முடிவில் கொண்டு செல்லப்படுகிறது. அவர்கள் வேண்டுமென்றே அறிக்கைக்கு ஒரு முரண்பாடான அர்த்தத்தை கொடுக்க விரும்பும்போது இது நிகழ்கிறது: "அவர் மீண்டும் மற்றொரு அவதூறு வெளியிட்டார்."

எங்கள் மொழி மொபைலுக்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்த சொற்களால் நிரம்பியுள்ளது, இது பெரும்பாலும் ரஷ்ய மொழியைப் படிக்கும் வெளிநாட்டவர்களைக் குழப்புகிறது.

"அவதூறு" என்ற வார்த்தையைப் பொறுத்தவரை, அது அவரைப் பாதிக்கவில்லை. ஒருமை மற்றும் பன்மை இரண்டிலும் சரிவில், முக்கியத்துவம் என்பது முதல் எழுத்தில் மாறாமல் நிற்கிறது.

இந்த வார்த்தையின் உச்சரிப்பின் மற்றொரு அம்சம் உள்ளது - பாஷ்க்விலின் வழக்கற்றுப்போன வடிவம். மூலம், போலந்து மொழியில் அது அப்படித்தான் தெரிகிறது. இந்த வடிவத்தில் XVIII - XIX நூற்றாண்டுகளின் ரஷ்ய கிளாசிக்கல் இலக்கியங்களில் இது பெரும்பாலும் காணப்படுகிறது.