டோப்ரோவோல்ஸ்காயா ஜூலியா அப்ரமோவ்னா கல்வி மற்றும் அறிவியல் வட்டங்களில் பரவலாக அறியப்படுகிறார். உலகின் சிறந்த இத்தாலிய மொழி பாடப்புத்தகத்தை உருவாக்கியது அவரது தகுதி, மிக முழுமையான அகராதிகள்: ரஷ்ய-இத்தாலியன் மற்றும் இத்தாலியன்-ரஷ்யன்.
அவர் தனது வாழ்க்கையில் பல திரைப்படங்கள், புத்தகங்கள், கட்டுரைகள், எண்ணற்ற மாணவர்களுக்கு பயிற்சி அளித்துள்ளார். மிலன் பேராசிரியர், ட்ரிஸ்டே, ட்ரெண்ட் பல்கலைக்கழகம் டோப்ரோவோல்ஸ்காயா இத்தாலியில் ரஷ்ய மொழியை பிரபலப்படுத்த வேறு எவரையும் விட அதிகமாக செய்தார். ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட முறை, இத்தாலிய அரசாங்கம் கலாச்சாரத் துறையில் அவருக்கு பரிசுகளை வழங்கியது.
குழந்தைப் பருவம், இளைஞர்கள்
08/25/1917 நிஸ்னி நோவ்கோரோட்டில் ஆர்பரிஸ்ட்டின் குடும்பத்தில் வருங்கால அறிஞர்-தத்துவவியலாளர் ஜூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா பிறந்தார். இளமைப் பருவத்தில் அவரது வாழ்க்கை வரலாறு குடும்பம் வடக்கு தலைநகருக்குச் சென்றதன் மூலம் குறிப்பிடப்பட்டது. அவரது தந்தை லெனின்கிராட் தயாரிப்பில் ஒரு திட்டமிடுபவராக வேலைக்குச் சென்றார், மற்றும் அவரது தாயார் - ஆங்கில ஆசிரியர்.
பள்ளியில் பட்டம் பெற்ற பிறகு, தொழிலைத் தேர்ந்தெடுக்கும் பெண் தனது தாயின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றி, லிஃப்லியின் மொழியியல் பீடத்தில் சேர்ந்தார். ஜூலியாவின் ஆசிரியர்கள் மிகுந்த அதிர்ஷ்டசாலிகள்: உலகப் புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானி ப்ராப் வி. யா. அடிப்படையில் மாணவர்களுக்கு ஜெர்மன் மொழி மட்டுமல்ல, இந்த மொழியை எப்படி உணர வேண்டும் என்பதையும் விளக்கினார்.
தனது வாழ்க்கையின் இறுதி வரை, ஜூலியா அப்ரமோவ்னா விளாடிமிர் யாகோவ்லெவிச்சிற்கு கலையின் அடிப்படைகளை கற்பித்ததற்காக நன்றியுடையவராக இருந்தார் - ஒரு பாலிகிளாட். எதிர்காலத்தில், பெற்ற அறிவைப் பயன்படுத்தி, யூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா கிட்டத்தட்ட அனைத்து அடிப்படை ஐரோப்பிய மொழிகளையும் சொந்தமாகக் கற்றுக்கொள்ள முடிந்தது.
ஒரு புத்திசாலித்தனமான கல்வி பரவசத்திற்கு வழிவகுத்தது: எதிர்காலம் "காற்றில் அரண்மனைகள்" கொண்ட ஒரு உற்சாகமான கொம்சோமால் உறுப்பினராகத் தோன்றியது.
அவள் கையெழுத்திட வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது
அவரது வாழ்க்கை வரலாற்றைப் படிப்பவர்களுக்கு விளாடிமிர் வைசோட்ஸ்கியின் வரிகளுடன் தொடர்பு இருக்கலாம்: “அழுக்கு இல்லாத பனி, பொய்கள் இல்லாத நீண்ட ஆயுளைப் போல …”.
மாஸ்கோவிற்கு அருகிலுள்ள ஒரு முகாமில் அவள் அத்தகைய பனியைக் கண்டாள். அதற்கு முன்னர், அவர் தேசத்துரோக குற்றச்சாட்டில் (கட்டுரை 58-1 “அ”) குற்றஞ்சாட்டப்பட்டார், அதற்காக அவர் சுட்டுக் கொல்லப்பட வேண்டும் அல்லது 15 ஆண்டுகள் சிறைவாசம் அனுபவிக்கப்பட வேண்டும். யூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா, அழுத்தம் இருந்தபோதிலும், தாங்கினார் மற்றும் சுமத்தப்பட்ட குற்றத்தை ஒப்புக் கொள்ளவில்லை.
தடிமனான சுவர் கொண்ட கேஸ்மேட்களில் எஜமானர்களால் தோள்பட்டை வழக்குகளால் தனக்கு என்ன செல்வாக்கு நடவடிக்கைகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன என்பது பற்றி இந்த பெண் பேசவில்லை. ஒரே ஒரு சொற்றொடர் மட்டுமே அவள் வாயிலிருந்து வந்தது: “உங்களால் மட்டுமே கற்பனை செய்ய முடியும்: லுபியங்கா, லெஃபோர்டோவோ, புட்டிர்கா …”
உடைக்க முயற்சிகள் தோல்வியடைந்த பின்னர், அவர் கோவ்ரின்ஸ்கி முகாமுக்கு அனுப்பப்பட்டார். அவரது வாழ்க்கைக்கான அந்தக் காலங்களின் "நினைவகம்" கடின உழைப்பு காரணமாக குழந்தைகளைப் பெற இயலாமல் இருந்தது.
28 வயதான பெண் 1945 ஆம் ஆண்டு பொது மன்னிப்பின் கீழ் விடுவிக்கப்பட்டார்.
ஸ்பெயினில் ஸ்டாலினின் மிஷனரிகள் பற்றி டோப்ரோவோல்ஸ்காயா
ஸ்பெயினுக்கு "வணிக பயணம்" முடிந்தபின் அவர் ஆட்சேபனைக்குரியார்.
கொம்சோமோல் உறுப்பினர் யூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா குடியரசுக் கட்சியினருக்கு உதவுவதில் மொழிபெயர்ப்பாளர்களை நியமித்த "குடிமக்கள் உடையில் ஒரு மனிதர்" என்ற அழைப்புக்கு பதிலளித்தார். ஆனால் மூன்று வருட வேலைக்காக, ஸ்டாலின் 30 ஆயிரம் இராணுவ மற்றும் என்கவேதேஷ் நிபுணர்களை ஏன் அனுப்பினார் என்று அந்தப் பெண்ணுக்குப் புரிந்தது.
இராணுவ ஆடைகளுடன் கூடிய "சர்வதேசவாதிகள்" குடியரசுக் கட்சியினரின் ஆயுத அமைப்புகளில் மட்டுமல்லாமல், என்.கே.வி.டி யின் அவசரமாக உருவாக்கப்பட்ட அனலாக்ஸில் ஆலோசகர்களாகவும் பணியாற்றினர். செர்வாண்டஸின் தாயகம் பாரபட்சமற்ற நாடாக மாற தயாராக இருந்தது. மக்கள் முன்னணியின் உள்ளூர் கம்யூனிஸ்டுகளிடமிருந்து, பார்வையாளர்கள் போல்ஷிவிக் கமிஷர்களின் ஒற்றுமையை உருவாக்கினர்.
தனியார் சொத்துக்களை பறிமுதல் செய்தவர்கள், தங்கள் சொந்த நாட்டு மக்களுடன் கையாண்டனர். ஸ்பானிஷ் கத்தோலிக்கர்கள் நாத்திகர்களாக மாற வலுக்கட்டாயமாக முயன்றனர், தேவாலயங்களை வெடித்தார்கள், பாதிரியார்கள் கொல்லப்பட்டனர். "வர்க்கப் போராட்டத்தின்" ஸ்ராலினிச நியதிகளின்படி நிகழ்வுகள் உருவாக்கப்பட்டன.
ஸ்பானியர்கள் குற்றவாளி
பாசிச எதிர்ப்பாளர்களாக அவர்களிடம் வந்த "தோழர்களை" பெற்ற மக்கள், அவர்களின் செயல்களைக் கண்டனர், கிளர்ச்சி செய்தனர், கிளர்ச்சியை எழுப்பிய தங்கள் இராணுவத்தை ஆதரித்தனர். குறிப்பாக, “ஸ்பானிஷ் சாப்பேவ்” (முன்பு ஃப்ரன்ஸ் அகாடமியில் பயிற்சி பெற்றவர், ஜூலியா அப்ரமோவ்னா வாலண்டைன் கோன்சலஸின் நண்பர்) கம்யூனிஸ்டுகள் பாசிஸ்டுகளைப் போலவே இருக்கிறார்கள் என்ற முடிவுக்கு வந்தனர்.
ஸ்பெயினியர்களின் ஒரு மில்லியன் உயிர்களின் செலவில், குடியரசுக் கட்சியினர் தோற்கடிக்கப்பட்டனர், மேலும் "சர்வதேசவாதிகள்" வெளியேற்றப்பட்டனர். தனது தாயகத்திற்குத் திரும்பிய ஜூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா, தான் பார்த்த மற்றும் அனுபவித்த விஷயங்களைப் பற்றி அமைதியாக இருந்தார்.
ஆர்வமுள்ளவர்களிடையே அவருக்கு நண்பர்கள் இருந்தனர், பின்னர் அவர்கள் சோவியத் ஒன்றியத்தில் ஏமாற்றமடைந்தனர். பெண்-மொழிபெயர்ப்பாளர் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க நபராக இருந்தார் (இது எர்னஸ்ட் ஹெமிங்வே எழுதிய “ஃபார் யாருக்கு பெல் டோல்ஸ்” நாவலில் அவரது உருவத்தால் சாட்சியமளிக்கப்படுகிறது).
சோவியத் ஒன்றியத்திற்குத் திரும்பிய இளம் பெண் “முன்கூட்டியே மற்றும் வழக்கில்” அடக்குமுறைக்கு உட்படுத்தப்பட்டார் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது: மேற்கத்திய ஊடகங்களில் ஸ்பானிஷ் போரைப் பற்றி எழுதலாம் அல்லது அப்படி ஏதாவது செய்ய முடியும் என்ற அச்சத்தில்.
40 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மொழிபெயர்ப்பாளர் பார்சிலோனாவில் இருப்பார், மேலும் அவர் இளைஞர்களின் பணிக்கு அவமானத்தை உணர்ந்து, கனமான இதயத்துடன் விமானத்தை விட்டு வெளியேறுவார்.
பிழைக்க உதவியது
யூலியா அப்ரமோவ்னா நினைவுகூர்ந்தபடி, அவரைப் பொறுத்தவரை, அடக்குமுறையின் கீழ், மிக முக்கியமான விஷயம், மனச்சோர்வடைவது அல்ல, மக்களில் நல்ல விஷயங்களைப் பார்ப்பதை நிறுத்தக்கூடாது. இந்த விதியை அவர் பின்பற்றினார், ஆத்மாவின் அழைப்பின் பேரில், நல்ல செயல்களைச் செய்தவர்களுக்கு குறிப்பிடுகிறார், நினைவில் கொள்கிறார், நன்றி கூறுகிறார். இருப்பினும், அவர்களில் அவள் குறிப்பாக நன்றியுள்ளவள்:
- அவரது கெளரவமான முதல் கணவர், எவ்ஜெனி அலெக்ஸாண்ட்ரோவிச் டோப்ரோவோல்ஸ்கி, ஒரு பெயரிடப்பட்ட தொழிலாளி, ஒரு “ஜெக்காவை” திருமணம் செய்து தனது வாழ்க்கையை தியாகம் செய்தார்;
- கோவ்ரின்ஸ்கி தொழிற்சாலை முகாமின் பொறியாளர் மிகைலோவ், அவரை மொழிபெயர்ப்பாளராக ஏற்பாடு செய்தார்;
- ஒரு நரை-ஹேர்டு, மெல்லிய பொலிஸ்மா அதிபர், தனது சொந்த ஆபத்தில், ஒரு வெளியீட்டு சான்றிதழுக்கு பதிலாக பாஸ்போர்ட்டை வழங்கினார்.
உங்கள் நண்பர் யார் என்று சொல்லுங்கள் …
இந்த பண்டைய ரோமானிய பழமொழி காலத்தின் சோதனையாக உள்ளது. பல வருட நட்பு ஜூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயாவை பல தகுதியான மற்றும் அற்புதமான மனிதர்களுடன் இணைத்தது:
- குலாக்கின் கைதி, மனித உரிமை ஆர்வலர், இலக்கிய விமர்சகர் லியோ ரஸ்கான்;
- கவிஞர், மொழிபெயர்ப்பாளர், விளம்பரதாரர் கோர்னி சுகோவ்ஸ்கி;
- விளம்பரதாரர், மொழிபெயர்ப்பாளர், கவிஞர், பத்திரிகையாளர் இலியா எரன்பர்க்;
- குடியரசுக் கட்சியின் தளபதியான காம்பெசினோ (வாலண்டைன் கோன்சலஸ்) பின்னர் அடக்குமுறை;
- இத்தாலிய குழந்தைகளின் கதைசொல்லி கியானி ரோடாரி;
- ஓவியர் ரெனாடோ குட்டுசோ;
- மாஸ்கோ மாநில பல்கலைக்கழக பேராசிரியர் மெராப் மமர்தாஷ்விலி;
- எழுத்தாளர் நினா பெர்பெரோவா, விளாடிஸ்லாவ் கோடசெவிச்சின் மனைவி.
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை
யூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா, விடுதலையான பிறகு, மாஸ்கோ வெளிநாட்டு மொழிகள் நிறுவனத்தில் 1946 முதல் 1950 வரை கற்பித்தார். அவர் கல்வி மற்றும் மொழிபெயர்ப்பு நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டிருந்தார்.
திறமையான மற்றும் கொள்கை ரீதியான, இது பாகுபாடான கையாளுபவர்களுக்கு சிரமமாக இருந்தது. அவளைக் குறை கூறும் ஒரு சந்தர்ப்பம் விரைவில் கிடைத்தது. ஒருமுறை யூலியா அப்ரமோவ்னா கத்தோலிக்க உள்ளடக்கத்தின் ஒரு கட்டுரையை மொழிபெயர்த்தார். ஆசிரியரும் மொழிபெயர்ப்பாளரும் "சோவியத் வடிவத்தில் மனசாட்சியின் சுதந்திரத்தை" முழுமையாக அனுபவித்தனர்.
அவள் வேலையிலிருந்து நீக்கப்பட்டாள். அழுத்தம் மிகவும் வலுவாக இருந்தது, அவளுடைய முதல் கணவர் எவ்ஜெனி டோப்ரோவோல்ஸ்கி அவளை விட்டு வெளியேறினார்.
இருப்பினும், யூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா தனது வழக்கை உண்மைக்குப் பிறகு நிரூபிக்க முடிந்தது மற்றும் எம்ஜிமோவில் வேலை கிடைத்தது. அங்கு அவர் காதல் மொழிகள் துறைத் தலைவரான எஸ். கோனியன்ஸ்கியைக் கவனிக்கத் தொடங்கினார், அவர்கள் திருமணம் செய்து கொண்டனர். செமியோன் அலெக்ஸாண்ட்ரோவிச் அவரது மனைவிக்கு உண்மையான ஆதரவும் ஆதரவும் ஆனார். அவரது கணவரின் நோய் காரணமாக, டோப்ரோவோல்ஸ்காயா பத்தொன்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு விதவையானார்.
தொழில்முறை செயல்பாடு
பேராசிரியர் சோவியத் ஒன்றியத்தை விட்டு வெளியேற காரணம், அவர் ஒரு சர்வதேச விருதைப் பெறுவதற்கான உத்தியோகபூர்வ தடை.
1964 ஆம் ஆண்டில், யூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா, “இத்தாலிய மொழியின் நடைமுறை பாடநெறி”, தனது புகழ்பெற்ற பாடப்புத்தகத்தின் வேலைகளை முடித்தார். மூலம், இதுவரை (அரை நூற்றாண்டு காலமாக) இந்த கையேடு மொழியியல் மாணவர்களுக்கு அடிப்படை. கிளாசிக் என அங்கீகரிக்கப்பட்ட இந்த வேலைக்காக, 1970 ஆம் ஆண்டில் இத்தாலிய அரசாங்கம் எம்ஜிஐஎம்ஓ பேராசிரியரான யூலியா அப்ரமோவ்னாவுக்கு கலாச்சாரத் துறையில் சாதனைகளுக்காக தேசிய பரிசை வழங்கியது.
இருப்பினும், சோவியத் அரசாங்கம் விருது வழங்குவதற்காக வெளிநாடு செல்ல அனுமதிக்கவில்லை. உலகப் புகழ்பெற்ற மொழிபெயர்ப்பாளரான ஜூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா, தனது இளமை பருவத்தில், கேஸ்மேட்களின் சுவர்களில் பூட்டப்பட்டதைப் போல உணர்ந்தார். தலைவரின் இரத்தக்களரி ஆட்சியின் வீழ்ச்சியுடனும், 60 களின் கரைசலின் வருகையுடனும், இறுதியாக சுதந்திரமாக வேலை செய்ய முடியும் என்று அவர் உண்மையிலேயே எதிர்பார்த்தார், கடுமையாக ஏமாற்றமடைந்தார். பேராசிரியர் அவளுக்கு விஷம் கொடுத்தது நிறுவன அதிகாரத்துவம் அல்ல என்பதை உணர்ந்தார் - அவள் அமைப்புக்கு ஆட்சேபனை.
ஜூலியா அப்ரமோவ்னா தன்னைப் பற்றி மேலும் பரிசோதனைகள் செய்ய முடியவில்லை. 1982 ஆம் ஆண்டில், அவர் ஒரு இத்தாலிய குடிமகனுடன் ஒரு கற்பனையான திருமணத்திற்குள் நுழைந்து நாட்டை விட்டு வெளியேறுகிறார். இதில், மிலனீஸ் நண்பர் எம்மி மோரேஸ்கோ தனது நண்பரான ஹ்யூகோ கியுசானியிடம் உதவி கேட்டு அவருக்கு உதவினார்.
"வாழ்க்கைக்கான ஆசிரியர்"
சோவியத் ஒன்றியத்திலிருந்து இத்தாலிக்குப் புறப்பட்ட ஜூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா அதே "ஆசிரியராக" இருந்தார்: அவர் எப்போதும் கேள்விகளைக் கொண்ட மாணவர்களின் கடலால் சூழப்பட்டார். அவள் தூண்டினாள், கற்பித்தாள், பரிந்துரைத்தாள். அவள் 65 வயதை மீறி ஆவேசமாக வேலை செய்தாள்.
சோவியத் பேராசிரியரின் தலைப்பு இங்கு அதிகம் பொருந்தவில்லை, உள்ளூர் மொழியியலாளர்கள் ரஷ்ய ஆசிரியரின் பரந்த அறிவைக் கண்டு வியப்படைந்தனர். யாரும் தனக்கு எதுவும் கொடுக்கவில்லை என்று ஜூலியா அப்ரமோவ்னா சொல்ல விரும்பினார். ஏழு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அவர் இத்தாலியில் பேராசிரியரானார். அவரது முனைவர் ஆய்வுக் கட்டுரையை அவர் பாதுகாப்பது இந்த நாட்டின் விஞ்ஞான சமூகத்திற்கு ஒரு நிகழ்வாகும்.
டோப்ரோவோல்ஸ்காயா எப்போதும் ஒரு பெரிய கலாச்சாரத்தின் பிரதிநிதியாக உணர்ந்தார் - ரஷ்யன். ரஷ்ய கிளாசிக் மொழிபெயர்த்த புத்தகங்களை வெளியிடுவதில் அவர் பங்கேற்றார். இத்தாலியர்கள் “ரஷ்ய ஆசிரியரை” பாராட்டினர்: எழுத்தாளர் மார்செல்லோ வென்டூரி தனது நாவலில் அவளைப் பற்றி பேசினார்: “கார்க்கி தெரு, 8, அபார்ட்மெண்ட் 106”. (ஒருமுறை அது அவளுடைய வீட்டு முகவரி).
பெரும்பாலும், அவரது வேண்டுகோளின் பேரில், ஜூலியா டோப்ரோவோல்ஸ்காயா தனது வாழ்க்கையை விவரித்தபோது, அவரது இத்தாலிய மாணவர்களுக்கு முன்னால் கண்ணீர் தோன்றியது. மொழிபெயர்ப்பாளர் மற்றும் ஆசிரியரின் வாழ்க்கை வரலாறு அவர்களுக்கு ஒரு சாகச நாவலை நினைவூட்டியது: “எப்படி? நீங்கள் உண்மையிலேயே இதைச் செல்ல வேண்டுமா?! 2016 இல் அவர் இறந்த பிறகு, பல்கலைக்கழக சகாக்கள் அவரது படைப்புகள் முழு அணியின் அறிவியல் தகுதிகளுக்கு போதுமானவை என்பதை மரியாதையுடன் ஒப்புக் கொண்டனர்.
இந்த பெண்ணின் கடினமான தலைவிதியில் இரண்டு நாடுகள், இரண்டு கலாச்சாரங்கள், இரண்டு நாகரிகங்கள் பிரதிபலித்தன.
