பேச்சு ஆசாரம் என்பது உரையாசிரியருக்கு அவமரியாதை செய்வதைத் தடுப்பதற்கும், பொதுவாக சமூகத்தில் ஒவ்வொரு பங்கேற்பாளரின் முக்கியத்துவத்தையும் குறிப்பாக ஒரு குறிப்பிட்ட உரையாடலிலும் வலியுறுத்துவதாகும். எனவே, இன்று இந்த பகுதியில் கடுமையான தேவைகள் சமூக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த உரையாடல்களின் போது மட்டுமே வழங்கப்படுகின்றன - இராஜதந்திர அல்லது வணிக கூட்டங்கள். கடந்த காலத்தைப் பற்றி என்ன சொல்ல முடியாது.
முன்னதாக, சட்டமன்ற மட்டத்தில் ரஷ்யர்களின் சமத்துவம் பற்றி விவாதிக்கப்படவில்லை - 1917 நாட்டில் புரட்சி வரை, பிரபுக்கள் மற்றும் குருமார்கள் சலுகைகளை அனுபவித்தனர். ஆகையால், ஒரு நபரின் முறையீடு அல்லது பெயரிடுதல் என்பது இன்னும் அதிகமாக இருந்தது - இது அவர் யார் என்பதையும் அவர் மற்றவர்களுக்கு என்ன தேவைகள் செய்ய முடியும் என்பதையும் உடனடியாகக் குறிக்கிறது.
சிகிச்சையின் எந்த வடிவங்கள் அறியப்படுகின்றன? வரலாறு அவர்களைப் பற்றி என்ன சொல்ல முடியும்? தலைப்பின் வடிவங்கள் நீண்ட காலமாக வழக்கற்றுப் போய்விட்டாலும், அந்தக் காலத்தின் சில எதிரொலிகள் இன்னும் கேட்கக்கூடியவை, நீங்கள் இன்னும் அதிகமாகச் சொல்லலாம் - அவை இன்னும் உள்ளன, மாற்றியமைக்கப்பட்டன. இந்த சிக்கலை இன்னும் விரிவாக விவாதிப்போம்.
மேலே இருந்து
கண்ணியமான சிகிச்சையின் வடிவங்கள் முதன்மையாக பிரபுக்களின் வரிசைக்கு ஒரு நபரின் முக்கியத்துவத்தின் அளவைக் குறிக்கும் தலைப்புகளுடன் இணைக்கப்பட்டன. மன்னரின் தலைப்புக்கு கடுமையான அணுகுமுறை இருந்தது என்பது தெளிவாகிறது. உத்தியோகபூர்வ முடியாட்சி தலைப்பைப் பயன்படுத்துவதற்கும், "ராஜா", "சக்கரவர்த்தி" போன்ற சொற்களைப் பயன்படுத்துவதற்கும், அதன் நோக்கம் அல்ல, மிகக் கடுமையான தண்டனை.
இயற்கையாகவே, ரஷ்ய சாம்ராஜ்யத்தில் பல்வேறு வகையான சம்பிரதாயங்களின் தலைப்பு வடிவங்கள் இருந்தன. பல தலைப்புகள் பன்மையில் பயன்படுத்தப்பட்டன: உங்கள் இம்பீரியல் மாட்சிமை (தற்போதைய மன்னர், அவரது மனைவி அல்லது டோவேஜர் பேரரசி), உங்கள் இம்பீரியல் ஹைனஸ் (கிராண்ட் டியூக்ஸ், இளவரசிகள் மற்றும் இளவரசிகள்). இத்தகைய முறையீடுகள் ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் இடையில் வேறுபடுவதில்லை என்பதை நீங்கள் கவனிக்கலாம், அனைவருக்கும் நடுத்தர பாலினத்தில் பெயரிடுங்கள்.
அவரை "மிகவும் கிருபையான இறையாண்மை" என்றும், கிராண்ட் டியூக்ஸை "கிருபையான இறையாண்மை" என்றும் குறிப்பிடுவது வழக்கமாக இருந்தது என்பது மன்னருக்குத்தான் (சரியாக, ஒரு பெரிய கடிதத்துடன்!). ஒருவித முறையான அமைப்பில் உள்ள உறவினர்கள் கூட இந்த விதியைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும்.
முதல் எஸ்டேட்
ரஷ்யாவில், பிரான்சில், வர்க்கப் பிரிவின் தெளிவான வடிவமைப்பு எதுவும் இல்லை, ஆனால் இது இல்லை என்று அர்த்தமல்ல. தேவாலய பிரதிநிதிகள் மதச்சார்பற்ற அதிகாரிகளை விட அதிகாரப்பூர்வமாக மதிக்கப்பட்டனர். ஒரு பிரபு ஒரு தேவாலய பதவியை வகித்திருந்தால், அவருடைய தேவாலய தலைப்பு முதலில் குறிப்பிடப்பட வேண்டும், பின்னர் மதச்சார்பற்ற பிரபுக்கள் என்பதற்கு இது சான்று.
இங்கே, ஒரு பன்மை வடிவமும் பயன்படுத்தப்பட்டது - “உங்களுடையது”, பின்னர் தலைப்பு இரண்டாம் வகைக்கு அதிக வாய்ப்புள்ளது, இருப்பினும் பெண்கள் தேவாலயத்தை வழிநடத்த அனுமதிக்கப்படவில்லை. அரச அல்லது உன்னதமானவர்களைப் போலல்லாமல், தேவாலயத் தலைவர்களை பெயரிடும் போது, அதே போல் சேவைகள் மற்றும் தேவாலய நிகழ்வுகளின் போது தேவாலய அணிகளும் அதிகாரப்பூர்வமாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. பின்வரும் சொற்கள் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும்: "புனிதத்தன்மை" (தேசபக்தர் தொடர்பாக), "எமினென்ஸ்" (பேராயர் அல்லது பெருநகர), "எமினென்ஸ்" (பிஷப்), "உயர் ரெவரெண்ட் (தந்தை உயர்ந்தவர், பேராயர், ஆர்க்கிமாண்ட்ரைட்), " ரெவரெண்ட் "(ஹீரோமொங்க்,
மிக உயர்ந்த பதவியில் உள்ள பாதிரியார்கள் நடைமுறையில் பாமர மக்களிடம் முறையிட முடியவில்லை. அன்றாட மட்டத்தில், மரியாதைக்குரிய மற்றும் அன்பான "தந்தை", "புனித தந்தை" ஒரு ஆன்மீக நபருக்கு ஒரு கண்ணியமான வேண்டுகோளாக கருதப்பட்டது.
இளவரசர்கள் மற்றும் எண்ணிக்கைகள்
வரலாற்று ஆவணங்கள் மற்றும் கிளாசிக்கல் இலக்கியங்களில் எழுதப்பட்ட பொருளைப் புரிந்துகொள்வதற்கும், நாடக "உன்னத கூட்டங்களில்" பங்கேற்பதற்கும் மட்டுமே நம் காலத்தில் புழக்கத்தின் ஆசாரத்தின் இந்த பகுதி தேவைப்படுகிறது. ஆனால் பிரபுக்கள் “அரசின் பிரதான நரம்பு” (கார்டினல் ரிச்சலீயு இதைச் சொன்னார், ஆனால் ரஷ்ய சாம்ராஜ்யமும் இந்த பிரச்சினையை அதே வழியில் விளக்கியது) ஒரு சமூகத்தில், உன்னதத்தின் பிரபுக்கள் மற்றும் முக்கியத்துவத்தை உயர்த்த முடியவில்லை.
ரஷ்யாவில் எந்தவொரு பிரபுக்களும் "உங்கள் மரியாதை". எனவே ஒருவர் அந்நியரிடம் திரும்ப முடியும், அவரின் தோற்றம் அவர் ஒரு பிரபு என்று தெளிவுபடுத்துகிறது, ஆனால் அவரது பிரபுக்களின் அளவு தெளிவாக இல்லை. சரியான தலைப்பைக் குறிக்கும் உரையாசிரியரைத் திருத்துவதற்கான உரிமை அவருக்கு இருந்தது, மேலும் உரையாசிரியர் மன்னிப்பு கேட்கவும் சரி செய்யவும் கடமைப்பட்டார்.
தலைப்பைக் கொண்ட பிரபுக்கள் (எண்ணிக்கைகள், இளவரசர்கள், பேரன்கள்) "உங்கள் அருள்" என்று அழைக்கப்பட்டனர். வெறும் "இளவரசன்" உன்னத வெளிநாட்டினர் (பெரும்பாலும் முஸ்லிம்களிலிருந்து குடியேறியவர்கள்) என்று அழைக்கப்பட வேண்டும். "உங்கள் அருள்" ஏகாதிபத்திய வீட்டின் தொலைதூர உறவினர்கள். மேலும், “உங்கள் அருள்” அல்லது “உங்கள் அருள்” என்று பெயரிடப்பட்ட உரிமையை வெகுமதியாகப் பெறலாம். சக்கரவர்த்தியின் தொலைதூர சந்ததியினரை ஒரு நேர் கோட்டில் பெயரிட "உங்கள் உயர்நிலை" தேவைப்பட்டது.
ஒரு அரசு இல்லாத இறையாண்மை
ஆனால் வழக்கமாக ஒரு மன்னரின் அடையாளமாகக் கருதப்படும் "இறையாண்மை" என்ற வார்த்தை ரஷ்யாவில் அதிகாரப்பூர்வமாக இல்லாமல் பயன்படுத்தப்பட்டது. அவர்கள் அவரை "மரியாதைக்குரிய" தோற்றம் கொண்ட ஒரு நபராக நியமித்து, முறைசாரா மற்றும் அரை உத்தியோகபூர்வ அமைப்பில் ஒரு கண்ணியமான சிகிச்சையாகப் பயன்படுத்தினர். உத்தியோகபூர்வமாக, அத்தகைய முறையீட்டின் வடிவம் "கருணையுள்ள இறையாண்மை" போல ஒலித்தது, ஆனால் விரைவில் "ஐயா" என்ற எளிமையான வடிவம் தோன்றியது. அவர் சாத்தியமான பல விருப்பங்களை மாற்றினார்: "மாஸ்டர்", "மாஸ்டர்", "உன்னதமான அல்லது மரியாதைக்குரிய நபர்."
வசதியான வர்க்கங்களின் பிரதிநிதிகள் மட்டுமே இத்தகைய மரியாதையால் குழப்பமடைந்துள்ளனர் என்பதையும், அவர்களுடைய சொந்த வகையான தொடர்பில் மட்டுமே இருப்பதையும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளுடன் கையாள்வதில் யாரும் சிறப்பு மரியாதை கோரவில்லை. அவர்கள் எப்போதுமே முரட்டுத்தனமாக இருந்தார்கள் என்று இது அர்த்தப்படுத்துவதில்லை - ரஷ்ய உயர் வர்க்கங்கள் பெரும்பகுதி போதுமான அளவு படித்தவர்கள். ஆனால் அறிமுகமில்லாத ஒரு விவசாயியை "விவசாயி" (விவசாயி உட்பட) என்று அழைப்பது யாரும் புண்படுத்தவில்லை. வண்டி ஓட்டுநர், வேலைக்காரன் அல்லது அறிமுகமில்லாத, தெளிவற்ற (வெளிப்படையாக) வர்த்தகர் "அன்பானவர்" அல்லது "மிகவும் கிருபையானவர்" என்று உரையாற்றினார். இது மிகவும் கண்ணியமான வடிவம்.
ஒரு புரவலனுடன் எழுத. இந்த பாரம்பரியம் எங்கிருந்து வருகிறது?
ஒரு நபரை பெயர் மற்றும் புரவலன் மூலம் பெயரிடும் பாரம்பரியமும் உன்னத சூழலுக்கு சொந்தமானது. பெட்ரினுக்கு முந்தைய காலங்களில், இது பாயர்கள் தொடர்பாக மட்டுமே செய்யப்பட்டது, பிரபுக்கள் அவர்களின் முழுப்பெயர் மற்றும் குடும்பப்பெயரால் அழைக்கப்பட்டனர் (ஏ. டால்ஸ்டாய் பீட்டர் தி கிரேட் இல் “மைக்கேல் ஐ டைர்டோவ்” வைத்திருந்தார்), மற்றும் பிரபு ஒரு சிறிய பெயர் (அங்கு இவாஷ்கா ப்ரோவ்கின்) என்று அழைக்கப்பட்டார். ஆனால் பீட்டர் இந்த அணுகுமுறையை ஒரு நபரின் மரியாதைக்குரிய குறிப்புகள் அனைத்திற்கும் மாற்றினார்.
நியாயமான பாலினத்தை விட ஆண்கள் பெரும்பாலும் பெயர் மற்றும் புரவலன் மூலம் உரையாற்றப்பட்டனர் - பெரும்பாலும் தந்தைகள் மற்றும் கணவர்களின் குழந்தைகள் இருவரும் அவ்வாறு அழைக்கப்படுகிறார்கள் (கிளாசிக்கல் இலக்கியத்தில் நீங்கள் பல எடுத்துக்காட்டுகளைக் காணலாம்). அடிக்கடி மாற்றுவதற்கான வழக்குகள் இருந்தன, இன்னும் அதிகமாக, கடைசி பெயரால் வெறுமனே பெயரிடுவது - இதை மீண்டும் கிளாசிக்கல் இலக்கிய மாதிரிகளில் காணலாம் (ரஸ்கோல்னிகோவின் பெயர் என்ன? மற்றும் பெச்சோரின்?). மரியாதைக்குரிய ஒரு மனிதருக்கு முறையீடு செய்வது குடும்ப வட்டத்தில் அல்லது அவரது நெருங்கிய நம்பகமான நண்பர்களிடையே மட்டுமே அனுமதிக்கப்படுகிறது.
பெயர் மற்றும் புரவலன் பயன்பாடு என்பது நம் நாட்களின் ஆசாரத்தில் தப்பிப்பிழைத்த சில பழைய மரபுகளில் ஒன்றாகும். ஒரு அன்பான ரஷ்யன் மற்ற மக்களின் மரபுகளை மதிக்காமல் சர்வதேச கூட்டங்களின் போது மட்டுமே நடுத்தர பெயர் இல்லாமல் அழைக்கப்படுகிறார், அதன் மொழியில் "நடுத்தர பெயர்" என்ற கருத்து இல்லை.
தரவரிசை நுழைவு அட்டவணை
பீட்டர் I பேட்ரோனமிக்ஸின் பயன்பாட்டை மட்டுமல்ல - 1722 ஆம் ஆண்டில் "தரவரிசை அட்டவணை" போன்ற ஒரு ஆவணத்தை அறிமுகப்படுத்தினார், இது ரஷ்யாவில் அரசு மற்றும் இராணுவ சேவையின் படிநிலையை தெளிவாக உருவாக்கியது. புதுமையின் நோக்கம் ஒரு திறமை இல்லாத, ஆனால் திறமையானவர்களுக்கு ஒரு தொழிலை உருவாக்க ஒரு வாய்ப்பை வழங்குவதால், பெரும்பாலும் உயர்ந்த பதவிகளை உன்னதமான நபர்களால் அடைய முடிந்தது. இந்த கணக்கில் தனிப்பட்ட மற்றும் பரம்பரை சேவையின் உரிமைக்கான ஏற்பாடுகள் இருந்தன, ஆனால் அவை பெரும்பாலும் மாறிவிட்டன, மேலும் நூற்றாண்டில் ரஸ்னோசின்ஸ்கி வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒருவர் உயர் பதவியில் இருக்க முடியும்.
எனவே, பிரபுக்களுடன், உத்தியோகபூர்வ தலைப்பு இருந்தது. ஒரு முக்கியமான பதவியை ஒரு பிரபு ஒருவர் ஆக்கிரமித்திருந்தால், அவர் தனது உன்னத சட்டத்தின்படி அவருக்கு விண்ணப்பிக்க வேண்டும், ஆனால் அவர் ஒரு அதிகாரி அல்லாதவராக இருந்தால், அவர் சேவைக்கு அழைக்கப்பட வேண்டும். உயர் பதவிகளை ஒரு சிறிய உன்னத பிரபுக்களால் வழங்கப்பட்டால் இதேதான் நடந்தது. அதே நேரத்தில், சேவையின் நீளம் என்ற தலைப்பும் அதிகாரியின் வாழ்க்கைத் துணைக்கு நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது - அவளுடைய கணவனைப் போலவே அவளையும் அணுக வேண்டும்.
அதிகாரி மரியாதை
அதே நேரத்தில், டைம்ஷீட்டில் இராணுவம் மிக அதிகமாக மேற்கோள் காட்டப்பட்டது. எனவே, ரஷ்ய இராணுவத்தின் இளைய அதிகாரிகள் கூட “உங்கள் மரியாதை”, அதாவது உன்னதமான சிகிச்சைக்கான உரிமையை அவர்கள் அனுபவித்தனர். மேலும், அரசு ஊழியர்களை விட பரம்பரை பிரபுக்களுக்கு சேவை செய்வது அவர்களுக்கு எளிதாக இருந்தது (சில காலம் அது உடனடியாக ஒரு அதிகாரியின் சொத்தாக மாறியது).
பொதுவாக, விதிகள் பின்வருமாறு: இராணுவம், நீதிமன்றம் மற்றும் சிவில் சேவையின் ஒன்பதாம் வகுப்பிற்கு முந்தைய ஊழியர்களை "உங்கள் மரியாதை" என்று அழைக்க வேண்டும், VIII முதல் VI வரை - "உங்கள் உயர் மரியாதை", வி - "உங்கள் உயர்நிலை". அவர்களில் உயர்ந்தவர்கள் மட்டுமல்ல, “குறிப்பாக உயர்தர” - “உங்கள் மேன்மை” (IV-III) மற்றும் “உங்கள் மேன்மை (II-I) ஆகியவை குறிப்பிடப்பட வேண்டும் என்பதை மிக உயர்ந்த பதவிகளின் தலைப்பு தெளிவாகக் குறிக்கிறது.
எந்தவொரு துறையிலும் "சிறந்து விளங்க" சாத்தியமில்லை - தரவரிசை அட்டவணையின் மிக உயர்ந்த வர்க்கம் டிராகன்கள், கோசாக்ஸ், காவலர் மற்றும் நீதிமன்ற சேவையில் இல்லை. மறுபுறம், கடற்படைக்கு குறைந்த, XIV வகுப்பு இல்லை. சேவை வகையைப் பொறுத்து, பிற படிகளைத் தவிர்க்கலாம்.
லெப்டினன்ட் கோலிட்சின்
அதிகாரிகள் மத்தியில், ஒருவருக்கொருவர் விருப்பப்படி முறையீடுகள் மற்றும் முறையீடுகள் பரவலாக இருந்தன. அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ உத்தியோகபூர்வ அமைப்பில் உரையாற்றும் போது, அதே போல் ஒரு ஜூனியர் தரவரிசையில், “மாஸ்டர்” என்ற வார்த்தையைச் சேர்க்க வேண்டும். ஆனால் அதிகாரிகள் ஒருவருக்கொருவர் தரவரிசை மற்றும் முறைசாரா அமைப்பில் அழைத்தனர். இது பொதுமக்களுக்கு ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதாகவும் கண்ணியமாகவும் இருந்தது. அதிகாரிகளுக்கு எபாலெட்டுகள் மற்றும் பிற அடையாளங்கள் இருந்தன, எனவே உங்களுக்கு முன்னால் யார் இருக்கிறார்கள் என்பதைப் புரிந்துகொள்வது ஒப்பீட்டளவில் எளிதானது. எனவே கிட்டத்தட்ட யாரும் அறிமுகமில்லாத அதிகாரியை "லெப்டினன்ட்" அல்லது "மிஸ்டர் ஸ்டாஃப் கேப்டன்" என்று அழைக்கலாம்.
சிப்பாய் தளபதியை "உன்னதமானவர்" என்று அழைக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தார், சட்டரீதியான சொற்றொடர்களுடன் பதிலளித்தார். இது மரியாதைக்குரிய மிகவும் பொதுவான வடிவமாகும். சில நேரங்களில், ஒப்பீட்டளவில் முறைசாரா அமைப்பில் (எடுத்துக்காட்டாக, நிலைப்பாட்டின் நிலைமையைப் புகாரளித்தல்), கீழ்நிலை தளபதியிடம் தரவரிசைப்படி முறையிடலாம், மேலும் “ஆண்டவர்”. ஆனால் பெரும்பாலும் ஒரு மனிதனிடம் உத்தியோகபூர்வ முறையீட்டை “மங்கலாக்குவது” அவசியமாக இருந்தது, மேலும் சாசனத்தின்படி சத்தமாக கூட. இதன் விளைவாக, நன்கு அறியப்பட்ட "உங்கள் குட்டி", "உங்கள் ஸ்கோரோஷிட்" கிடைத்தது. ரஷ்ய அதிகாரிகள் மற்றும் தளபதிகளின் வரவுக்காக, அவர்கள் அத்தகைய சிப்பாயான "முத்துக்கள்" மீது அரிதாகவே குற்றம் சாட்டினர். கீழ் மட்டத்தினரின் முரட்டுத்தனமான நடத்தை அதிகாரிகளிடையே அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. ரஷ்ய இராணுவத்தில் ஒரு சிப்பாய் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் அதிகாரப்பூர்வமாக உடல் ரீதியான தண்டனைக்கு உட்படுத்தப்பட்ட போதிலும், முதல் உலக சண்டையின்போது கூட இது ஒரு குற்றமாக கருதப்படவில்லை, இருப்பினும் இது மிகவும் மோசமான வடிவமாக கருதப்பட்டது. அதிகாரியைப் பொறுத்தவரை படையினரை எவ்வாறு உரையாற்றுவது என்பதில் உறுதியான விதி இல்லை, ஆனால் பெரும்பான்மையானவர்கள் அவர்களை "சகோதரர்கள்", "படைவீரர்கள்" என்று அழைத்தனர் - அதாவது பழக்கமாக, கீழ்நோக்கி, ஆனால் தயவுடன்.
எப்போதும் சீருடையில் இல்லை
ரஷ்ய அதிகாரிகளும் சீருடை அணிந்திருந்தாலும், அவர்கள் அதிகாரிகளை விட சற்றே குறைவாகவே தோன்றினர். எனவே, அறிமுகமில்லாத ஊழியரின் வகுப்பை தீர்மானிக்க எப்போதும் சாத்தியமில்லை. இந்த விஷயத்தில், "கிருபையான இறையாண்மை" நபரிடம் திரும்புவது சாத்தியமானது - அவர் கிட்டத்தட்ட அனைவருக்கும் பொருத்தமானவர்.
அதிகாரி தன்னை அறிமுகப்படுத்தியிருந்தால் அல்லது அவரது சீருடையில் இருந்தால், தலைப்பில் தவறு செய்வது அவமானமாக கருதப்பட்டது.
குறைந்த எஜமானர்கள்
ஆனால் ஒரு நல்ல ரஷ்ய சமுதாயத்தில் "ஜென்டில்மேன்" என்ற முறையீடு மிகவும் பொதுவானதல்ல. ஆமாம், இது பயன்படுத்தப்பட்டது, ஆனால் வழக்கமாக குடும்பப்பெயர் ("மிஸ்டர் இஸ்காரியோட்"), ரேங்க் ("மிஸ்டர் ஜெனரல்") அல்லது ரேங்க் ("மிஸ்டர் ஸ்டேட் கவுன்சிலர்") உடன் கூடுதலாக. இது இல்லாமல், இந்த வார்த்தை ஒரு முரண்பாடான அர்த்தத்தை எடுக்கக்கூடும்: "மிஸ்டர் குட்." வேலைக்காரன் மட்டுமே இந்த முறையீட்டை பரவலாகப் பயன்படுத்தினார்: "தாய்மார்களுக்கு என்ன வேண்டும்?" ஆனால் இது பொது இடங்களில் (ஹோட்டல், உணவகங்கள்) ஊழியர்களுக்கு பொருந்தும்; வீட்டில், ஊழியர்கள் அவர்களை எவ்வாறு தொடர்பு கொள்ள வேண்டும் என்பதை உரிமையாளர்களே தீர்மானித்தனர்.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் "மாஸ்டர்" என்ற சொல் பொதுவாக மோசமான வடிவமாகக் கருதப்பட்டது - அவர்களின் ரைடர்ஸின் ரைடர்ஸ், அவர்களில் யாராவது மட்டுமே அந்த பெயரைப் பயன்படுத்துவார்கள் என்று நம்பப்பட்டது.
நல்ல நண்பர்களுக்கிடையேயான தனிப்பட்ட தொடர்புகளில் பல சொற்களும் வெளிப்பாடுகளும் வலியுறுத்தப்பட்டன, அனுதாபத்தை வலியுறுத்துகின்றன: “என் ஆத்மா”, “அன்பானவர்”, “என் நண்பர்”. அத்தகைய முறையீடுகள் திடீரென முறையீடு "கருணை இறையாண்மை" என்று மாற்றப்பட்டால், இது உறவு மோசமடைவதை இது குறிக்கிறது.
